ప్రయాణం

   

అలా తను నా ఎదురుగా వచ్చి ఆగింది. అప్పటి వరకు నా చుట్టూ స్థంబించిన ప్రపంచం ఒక్కసారిగా వేగం పుంజుకుని గిర్రున తిరిగింది. తల ఎత్తి అలా ప్రకాశించే తన మోము చూసాను. అప్పుడే అందరినీ నిద్రలేపిన సూర్యనివలే  ప్రకాశిస్తున్న ఆ ముఖారవిందం చూసి మైమరచిపోయాను. అలా నవ్వుతూ నా ఎదురుగా ఉన్న ఆ అందం చూస్తూ శిలనై నిలబడి పోయాను. ఎంత సమయం గడిచిందో తెలీదు. ఒక్క సారిగా నా చుట్టూ గిర్రున తిరుగుతున్న ప్రపంచం ఠక్కున ఆగింది. ఏదో వింత శబ్దం చేసింది. మనసులో ఉన్న ఆహ్లాదమంతా చిరాకులా మారింది. అప్పుడే అర్ధమయింది ఇదంతా కల అని.

అవునండీ. అది కలనే.  రోజు రాత్రి నన్ను పలకరించే అందమైన కల.  రోజు ఉదయాన్నే నాలో రాగాలు పలికించే ఆ అందమైన జ్ఞాపకం నా మదిలోకి చేరి వారం అయింది. ఒక స్నేహితుని పెళ్ళికి వెళ్ళి ఈ అందాన్ని చూసా . అప్పటినుంచే నా జీవితం మారింది . ఇదంతా ఒక పెళ్లి లో మొదలయింది కాబట్టే ఆ టైటిల్ పెట్టా . 

ఆ రోజు ఆదివారం . ఉదయాన్నే లేవాల్సిన పని లేదు. రోజు తను కలలో నా ముందుకు వచ్చి ఆగుతుంది కానీ మాట్లాడే లోపే అలారం మూగేస్తుంది . కానీ ఈ రోజు ఆదివారం కాబట్టి తను నాతో ఏం మాట్లాడుతుందో అనే ఆసక్తి తో అలారం పెట్టకుండా పడుకున్నా. ఎప్పటి లానే తను కలలోకి వచ్చింది. ఎదురుగా వచ్చి నుంచొని ఉంది .  నా అదృష్టం ఏంటో CD player లో ఆగిన CD లాగా ఆ scene అక్కడే ఆగిపోయింది . అలా తన ముఖం చూస్తూ మెలకువ వచ్చేసింది. 

అనుకున్నది జరగలేదని విచారంతో టీవీ పెట్టుకుని చూస్తున్నా. ఈ వారం రోజులు అన్నీ తన జ్ఞాపకంతో గడిచింది . ఇంతలో బొమ్మల పెట్టె లో విశ్వనాధ్ గారి డైయలాగు  వచ్చింది . ప్రేమని మనసులో ఉంచుకుని ఆలోచించు కోవటం కంటే ఆ ప్రేమని తెలియచేయటం ఉత్తమం . మన అహం కంటే ఎదుటివారు మనకి ముఖ్యం అని వారికి అర్ధం అయ్యేలా చేస్తే మనలని ఎవరు మాత్రం కాదంటారు. అది విన్నాక నేను ఆ రోజంతా ఆలోచించి తనని కలవాలని నిర్ణయించుకొని బయలుదేరా. 

ఇంతకు ముందు వరకు ఆ అమ్మాయి ఎవరో ఏంటో తెలీదు అన్నాడు ఇప్పుడు ఎక్కడికి బయలుదేరాడు అనుకుంటున్నారా . పెళ్ళిలో నలుగురూ పిలిచినపుడు తన పేరు విన్నా

. నలుగురితో మాట్లాడుతున్నపుడు  తను ఏం చేస్తుందో తెలుసుకున్నా. సాయంత్రం బట్టలు సర్దుకుని ఇక banglore నగరానికి బయలుదేరా. కానీ నాకు తెలియదు అప్పటికే ఆలస్యం అయింది అని......