నేను ఇది అని నా గురించి నేను చెప్పుకునేలా నాకంటూ నేనేమీ చేసుకోలేదు. చిన్నతనంలో అమ్మ చాటు కొడుకుని నేను. అమ్మ ఉందని ఇంట్లో అమ్మ పంపిందని బడిలో ఉండేవాడిని. చదువు ఉంటే చాలు జీవితంలో ఎలాంటి అవాంతరాలు లేకుండా బ్రతికేయొచ్చు అనే భ్రమలో అమాయకత్వానికి అడ్రసులా భయానికి కజిన్ బ్రదర్ లా ఉండేవాడిని. ఫలితంగా ఐఐటీలో ప్రవేశం కూడా లభించింది. కానీ ఆ ఐదు సంవత్సరాల చెన్నై జీవితం నా భ్రమలన్నీ తొలగించింది. ప్రేమ, ద్వేషం, స్నేహం, శతృత్వం, బాధ, ఆనందం ఇలా మనసులో కలిగే ప్రతి భావనను నాకు పరిచయం చేసింది. ఒక అమ్మాయి పరిచయం నా జీవితాన్నే మార్చేసింది. ఆ రోజు స్వాతంత్ర్య దినోత్సవం. అప్పటికి నా జీవితంలో భ్రమలన్నీ తొలగి అమాయకత్వం , భయం మాత్రం మిగిలాయి. జెండా వందనం చేసి ఏదో ఆలోచిస్తూ కూర్చొని ఉన్న నా మోడువారిన జీవితంలోకి చినుకులాగా వచ్చింది నా వర్ష...........
No comments:
Post a Comment