అనగనగా ఒక మహానగరం. అదే చెన్నై నగరం. ఉదయాన్నే పక్షుల రాగాలతో సూర్యోదయం. సాయంత్రానికి జనాల హోరులో సూర్యాస్తమయం. పేద్ద పెద్ద రోడ్లు, ఎత్తైన భవనాలు , అయినా అవన్నీ సరిపోనంత జనాలు. అప్పుడప్పుడు వచ్చే బస్సులు, ఎప్పుడూ అక్కడే ఉండే ఆటోలు. అందమైన ఆకాశం, ఎల్లప్పుడూ ఉండే సూర్యుని ప్రతాపం. జీవనోపాధి కోసం జనాల ఉరుకలు పరుగులు , వాటితో వికసించే ఎన్నో ఆశల జాబితాలు.
ఎప్పుడూ మోగే గుడిగంటలు , అపుడపుడూ వినిపించే church bells. అందమైన సముద్ర తీరం. అలుపెరుగని నీటి కెరటం.
ఎప్పుడూ మోగే గుడిగంటలు , అపుడపుడూ వినిపించే church bells. అందమైన సముద్ర తీరం. అలుపెరుగని నీటి కెరటం.
ఈ మహానగరం లో ఎన్ని జరిగినా తన పని తాను చేసుకుపోయే ఆ సముద్ర కెరటం వలె ఆ రోజు నా మనసు కూడా చుట్టూ ఏం జరుగుతుందో తెలియనంతగా నా శృతి ఆలోచనలతో నిండిపోయింది. తనని మొదటి సారి కలవటానికి వెలుతున్న నాకు, చెన్నై నగరం అప్పుడే సాన పెట్టిన ముత్యంలా మునుపెన్నడూ లేనంత మధురంగా అనిపిస్తోంది. మనసు అందంగా ఉంటే అన్నీ అందంగా కనిపిస్తాయి అని పెద్దలు అంటారు. ఈ ప్రేమ నా మనసులో ఉన్న అందాన్ని ఈ రోజు నాకు చూపించింది. అదే ప్రేమ నాలోని రాక్షసుడిని కూడా బయటికి తీస్తుందని ఊహించలేదు. ఒక స్నేహితుడు , ఒక ప్రియురాలు, నేను. మా ముగ్గురు జీవితంలో జరిగిన ఈ నాటకానికి ఈ రోజు సాగర్ శృతి కలయకతో తెరలేచింది. ఇవన్నీ ఊహించలేని అమాయకత్వంతో మనసులో నిండుగా ఎగసిపడుతున్న ఉత్సాహంతో తనని కలవటానికి ముందకు సాగుతున్నా........